
اکبر قاسمي زاده- ارشد برق
با
نگاهي اجمالي به صنعت در مييابيم که در ابتدا ( از رنسانس تا قرن بيستم)
تمام ابزارها و صنايع، مکانيکي بوده اند و مهندسي عموما به طراحي و ساخت
اين وسايل مکانيکي اطلاق ميشد؛ اما با به کارگيري الکتريسيته در صنايع، از
حجم ابزارها و دستگاهها کاسته شد و صنايع پيچيده تر شد. رشته ي برق در
آغاز با مکانيک همراه بود و الکترومکانيک خوانده ميشد؛ اما با رشد و
پيشرفت چشم گير، اين رشته راه خود را از مکانيک جدا کرد و به عنوان رشته اي
مستقل مطرح شد. به جرأت ميتوان ادعا کرد که علم و صنعت پيشرو در نيم قرن
اخير، رشته ي مهندسي برق بوده است. با توجه به وسعت صنعت برق و پيشرفت زياد
آن، اين رشته خود به چند گرايش تقسيم شده است. کامپيوتر به عنوان وسيله اي
الکترونيکي، از مصنوعات و توليدات رشته ي برق است. در گذشته، مسايل مربوط
به کامپيوتر در رشته ي برق مطرح ميشد؛ اما با گسترش و تعميق روز افزون آن،
اينک از رشته ي برق جدا شده و به عنوان رشته اي مستقل مطرح است. رشته ي
برق در مقطع کارشناسي به چهار گرايش: مخابرات، کنترل، قدرت و الکترونيک
تقسيم ميشود. دانشجويان در ابتدا بدون تعيين متقاضيان هر گرايش پس از
گذراندن درس هاي پايه و اصلي، با توجه به معدل درس هاي گذرانده شده و ظرفيت
و توان علمي هر دانشکده به انتخاب گرايش ميپردازند. تفاوت اين گرايشها
چيزي در حدود 20 واحد درسي است زيرا در مسايل کاربردي هر چهار نوع تخصص
مورد نياز است و اين تفکيک در مسايل علمي اعتباري ندارد.
در يک کلام، تکنولوژي روز دنيا با مهندسي برق گره خورده است